İSLAMDA, İNANCIN KUVVETİ ÇOK MÜHİM

Elmalılı Tefsirinden:

“Şu temel kaideyi unutmamak gerekir ki; Her hangi bir zamanda kâfirlerin bir zafer görmüş olmaları, bir çeşit iman ile alâkalıdır şöyle ki, meselâ, kâfirlerin bâtıl’a inanmalarının kuvveti, mü’minlerin Hakk’a inanmalarının kuvveti ile karşılaştırıldığı zaman, kâfirin, bâtıl’a olan imanında, daha çok bir şiddet ve kuvvet varsa, o kâfirler, o mü’minlere galip gelebilirler. Bu gâlibiyet; bâtıl’ın, hakka üstün gelmesi değildir. Bu, inanılan şeyi bir tarafa bırakmak, bir inancın, diğer bir inanca gâlip gelmesi demektir. Çünkü, ilgilendiği şeye bakmaksızın mutlak iman, mutlak küfre muhakkak gâliptir. Fakat, burada inancın ve azmin derecesi çok önemlidir. Buna göre; mü’min olan bir kimsenin, Allah’a (ve O’nun dinine) öyle kuvvetli bir imanı bulunması gerekir ki, kâfirlerin, esâsında bir küfür ve şirk olan dünyaya âit imanları onunla ölçüldüğü zaman, âhiret karşısında dünya, ve Hâlık karşısında, mahluk kadar zayıf ve hükümsüz kalsın. İşte insanda, din inancı ve Allah’a güvenme duygusunun, böyle kuvvetli olduğu zamanlarda Allah’ın yardımı tam ve kesindir. Böyle bir iman, bir mü’mini, her zaman, on kâfire gâlip gelecek manevi kuvvete ulaştırır. Bir müslüman’daki imanın gücü eğer, karşısındaki inkârcıların, Bâtıl’a olan inanç ve bağlılığından daha az ise, öyle bir müslümanın, ilâhî yardıma kavuşacağını ummak zordur. (Sadeleştirilmiş Elmalılı tefsiri cilt 2 sh.429)

“Bir dâva ki, uğrunda başına gelebilecek olanları göze alamıyorsan, o dâva, senin değildir” Atasözüne, ruhumla inanmışımdır. Evet, inanç ve ideallerin, lafta kalmaması ve Ruhlara işlemesi şarttır.

Daha açık bir ifade ile İMAN kaynama noktasına gelmelidir.. SU kaynama noktası olan yüz dereceye gelmeden hiçbir yemeği pişirmez.. Ancak yüz dereceden sonra o noktaya gelir ve her yemeği pişirir. Kuvveti, Kaynama noktasına gelen iman da dünyevi ve uhrevi her nimetin tadına ulaştırır.

Son yıllarda ibadetsiz ve kupkuru laflarla dindarlık taslayanlar çoğaldı. Çok tehlikeli bir düşünce..